πεντηκοντάπηχυς

-υ, ΜΑ

αυτός που έχει ύψος, μήκος ή πλάτος πενήντα πήχεων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πεντήκοντα + πῆχυς (πρβλ. δί-πηχυς)].